Als een onopgeruimd bureau staat voor een onopgeruimde geest, waar staat een leeg bureau dan voor?

Mijn bureau is nooit opgeruimd; mijn huis trouwens ook niet. Als ik nog niet helemaal klaar ben met stofzuigen, laat ik de stofzuiger gewoon in de woonkamer staan. Mijn aanrecht staat bijna altijd vol met afwas. Kom ik terug van vakantie? Dan kan mijn rugzak nog weken half uitgepakt blijven staan. Daar heb ikzelf overigens helemaal geen last van.

—

Hink-stap-sprong

En ik bereik de andere kant van de kamer. Oké, ik geef toe, ik heb er mééstal geen last van. Soms loopt het de spuigaten uit en dan kan ik niets terugvinden. Dan doe ik weer een poging om wat op te ruimen.

Ik vind deze ooit gehoorde uitspraak briljant: “Als een onopgeruimd bureau staat voor een onopgeruimde geest, waar staat een leeg bureau dan voor?”

Ongestructureerd

Dat betekent overigens niet dat ik ongestructureerd ben. Zo zitten mijn documenten op mijn laptop overzichtelijk in mappen. En mijn boeken staan op alfabetische volgorde in de boekenkast. De boeken die in de boekenkast staan dus. Er staan er natuurlijk ook een heleboel naast.

En wat blijkt?

Mensen met een grote behoefte aan structuur hebben ook een grote voorkeur voor verzorgde natuur. Ruigere, wilde natuur vinden ze rommelig en slordig. Terwijl mensen met weinig behoefte aan structuur, die dus prima kunnen leven met een onopgeruimd bureau, stapels boeken, het aanrecht vol afwas, en een rugzak middenin de kamer, juist wilde natuur fantastisch vinden.

Natuurvoorkeuren kunnen veranderen

Persoonlijke eigenschappen als de behoefte aan structuur liggen min of meer vast. Onze natuurvoorkeuren echter niet. Die hangen ook samen met jouw herinneringen aan bepaalde natuur en of die veilig voelen. Ben je ooit in een ongestructureerd bos wel eens enorm de weg kwijtgeraakt, terwijl het al donker begon te worden en er geen mens te bekennen was? Dan ben jij waarschijnlijk minder enthousiast over dat type bos.

Wandelingen van VIA IONOI zijn in verzorgde én in ruige natuur

Ikzelf houd van beide soorten. De overzichtelijke, rechte paden in Groningen bijvoorbeeld vind ik geweldig. En ik loop ook graag op de rommelige, slecht onderhouden paden in een natuurpark in Italië.

De wandelingen van VIA IONOI zijn dan ook zowel in verzorgde als wilde en ruige natuur. Ik probeer het type natuur aan te laten sluiten bij het onderwerp van mijn aanbod. Bovendien ken ik de omgeving goed en wijs ik je de weg. Dus mocht je je wat unheimisch voelen bij wilde natuur, ben je bang te verdwalen, of heb je graag overzicht? Ga het avontuur aan.

Bron

• Berg, A. van den. (2024). Dichter bij de natuur. Vonk Uitgevers.