Wanneer stop jij? Als de tijd voorbij is, of als je taak af is? Waarschijnlijk het laatste. Logisch. Dat geeft een tevreden gevoel, en je kunt iets van je to-do-lijstje strepen. Het geeft ons het idee dat we écht iets gedaan hebben. Misschien herken je dat wel.

Na Blue Monday (de derde maandag in januari) is het tijd voor de Blue Zones. Dit zouden de gezondste leefgebieden in de wereld zijn. Wat kunnen we leren van de Blue Zones?

Dat één specifieke dag in het jaar iedereen zich somberder voelt dan alle andere dagen is onzin. Maar dat je je tijdens een bepaalde maand of seizoen minder goed voelt, is helemaal niet raar. Januari kan dat zijn.

Geen licht, geen gas, geen elektriciteit. De hele dag. De energiemaatschappij gaat de leidingen vervangen; die zijn in mijn meer dan 50 jaar oude appartementengebouw aan vervanging toe. Weg kan ik niet; ze lopen de hele dag in en uit, omdat ze in de meterkast moeten zijn. Maar ik heb me voorbereid.

Kerstfilms, je kunt er niet omheen, en ikzelf kan er geen genoeg van krijgen. Hallmark schijnt alleen dit jaar al 47 kerstfilms te maken. En wat blijkt? Juist slechte kerstfilms leiden tot positieve gevoelens. Kerstfilms zijn namelijk voorspelbaar door de verhaalstructuur, en er is veel groen, rood, lichtjes, sneeuw en liefde.

“Zo, dat valt tegen. Ik moest meteen de volgende dag weer aan het werk”, vertelt een van de deelnemers als ik vraag of ze goed is thuisgekomen. “De overgang is groot geweest”, mailt een ander na afloop. Ja, dat begrijp ik helemaal.

De kortste weg tussen A en B is een rechte lijn heb ik vroeger in de wiskundeles geleerd. Ja ja, dacht ik dan. Zal wel. Lekker belangrijk. Ongetwijfeld heel nuttig in de wiskunde, maar tijdens een wandeling en in het leven niet erg realistisch; die wegen gaan altijd met bochten en omwegen.

Notitieboekjes. Ik houd ervan. Vooral als ze met de hand gemaakt zijn. Alles bekijken, met mijn vinger erover heen gaan en voelen, vasthouden, doorbladeren, eraan ruiken. Je kan me niet gelukkiger maken.

Het heeft de afgelopen nacht behoorlijk hard geregend, en ook al is het nu droog, het pad is modderig en glad: héél modderig en héél glad. Om te voorkomen dat je met je hele voet in de modderpoel verdwijnt, moet je goed kijken waar je je voeten neerzet.

Nietsvermoedend loop ik heerlijk in de zon met mijn rugzak op over een bergkam. Ik geniet van de strakblauwe lucht, een verkoelend windje en het uitzicht op een dorp beneden. Ik snuif de gezonde berglucht op.

Wist je dat er in de bergen naar elkaar gefloten wordt? Duh, zul je zeggen, dat gebeurt ook op straat. Nee, dat soort fluiten bedoel ik niet. Fluiten om te communiceren, als een echte taal.

De toenmalige paus Paulus VI had het 60 jaar geleden maar druk. Vandaag, 24 oktober, is het precies 60 jaar geleden dat hij Benedictus heeft uitgeroepen tot patroonheilige van Europa en hem onder andere de eretitel ‘vredesbode’ heeft gegeven.

Oude schoolplaten. Mijn onderwijshart gaat er sneller van kloppen. En kijk nu eens wat ik op de jaarlijkse, plaatselijke braderie vind? Een plaat uit 1912 van J.H. Isings Jr.

Heb jij wel eens een brulaap gehoord? Dat geluid is echt indrukwekkend. En wist je dat die brul tot wel drie kilometer ver te horen is?

Sifan Hassan liep in negen dagen 62 km. Dat is helemaal niet zo heel veel. Met Rust & Tijd en Aandacht & Rust lopen we in vijf dagen zo’n 85 km. Dat zijn meer kilometers in minder dagen.

Wat geniet ik van de diverse sterren van de Olympische Spelen. Ik kijk vrijwel nooit naar sport, maar nu dus wel. Ik zie sporten waar ik het bestaan niet van kende, en de spelregels niet van begrijp.

De natuur is net als zonnepanelen. Je verzamelt er energie mee. Bij zonnepanelen moet je de te veel opgewekte energie terug leveren. De energie die je in de natuur opdoet, mag je gewoon zelf houden. Hoe cool is dat.

Mijn bureau is nooit opgeruimd; mijn huis trouwens ook niet. Als ik nog niet helemaal klaar ben met stofzuigen, laat ik de stofzuiger gewoon in de woonkamer staan. Mijn aanrecht staat bijna altijd vol met afwas. Kom ik terug van vakantie? Dan kan mijn rugzak nog weken half uitgepakt blijven staan. Daar heb ikzelf overigens helemaal geen last van.

De vakantie is begonnen. We hebben meer vrije tijd, we gaan op pad en we gaan later naar bed. Bij veel mensen verandert het ritme. En daar houden onze hersenen helemaal niet van. Ons brein gedijt het beste bij rust, reinheid en regelmaat.

“Ik heb geen stokken. Die heb ik toch ook niet nodig? Ik loop echt wel vaker hoor.” “Een beetje heuvelachtig? Kom op, mijn benen zijn stevig genoeg.”