Wat hebben kerstfilms met VIA IONOI te maken?
Kerstfilms, je kunt er niet omheen, en ikzelf kan er geen genoeg van krijgen. Hallmark schijnt alleen dit jaar al 47 kerstfilms te maken. En wat blijkt? Juist slechte kerstfilms leiden tot positieve gevoelens. Kerstfilms zijn namelijk voorspelbaar door de verhaalstructuur, en er is veel groen, rood, lichtjes, sneeuw en liefde.
—
Die herkenbaarheid is belangrijk, omdat we behoefte hebben aan warmte in de donkere en koude dagen. We willen de dagelijkse sleur ontvluchten. Dat blije en warme gevoel krijg je nog extra door het happy end van kerstfilms.
Blijkbaar heb ook ik dat aan het eind van het jaar nodig. We hebben inmiddels al negen dagen achter elkaar geen zon gezien hebben. De laatste keer was 30 jaar geleden; toen was er tien dagen geen zon te zien. Behoorlijk deprimerend, en totaal tegenstrijdig met het kerstfilmgevoel. Hoe fijn is het dus dat je bij een commerciële televisiezender de hele maand drie kerstfilms op een avond kunt bekijken.
Heel wat kerstfilms gaan over een hardwerkende vrouw, die al een paar jaar met kerst gewoon doorwerkt en dus ook al jaren niet met familie kerst heeft gevierd. Reden? Druk, druk, druk. Familie leeft niet meer, ruzie met familieleden, te veel verdrietige herinneringen, vrouw en familie wonen te ver van elkaar vandaan. De vrouw kan altijd promotie maken op het werk als ze iets voor elkaar krijgt. Die promotie krijgt zij natuurlijk uiteindelijk.
Dit jaar gaat de vrouw, om wat voor reden dan ook, toch terug. De familie woont altijd in een dorp waar kerst volop gevierd wordt en die bol staat van de (Amerikaanse) kersttradities.
In dat dorp woont nog niet zo lang een alleenstaande man met een kind (meestal is zijn vrouw overleden; dat klinkt nog net iets zieliger dan dat hij gescheiden is). Man, noch vrouw, is op zoek naar de liefde, maar familie en vrienden vinden het hoognodig dat er een partner komt.
Ze vinden elkaar in eerste instantie niet leuk, maar gaandeweg wordt dat beter. Het lijkt nog bijna fout te gaan, maar natuurlijk komt het goed. Misverstanden worden opgelost, de verkeerd uitgelegde gesprekken worden toegelicht, en uiteindelijk besluit de vrouw om de promotie niet te accepteren. Ze zegt zelfs haar baan op, gaat in het rustige dorp wonen, meestal in het ouderlijk huis, of in het huis van opa en oma. En ze gaat haar droom achterna.
En op dit thema zijn dan variaties. Soms heeft de vrouw een kind, soms is er geen kind, soms komen ze niet uit een kerstdorp, maar zijn ze daar vanwege de sneeuw gestrand.
Het is een beetje een lange inleiding om uit te leggen wat kerstfilms met VIA IONOI te maken hebben. En even voor de duidelijkheid: dat is niet het behoorlijke, soms verwerpelijke, rolpatroonbevestigende beeld dat geschapen wordt, de totale ongeloofwaardigheid, en de slordigheid waarmee de films soms zijn gemaakt. Ondanks kou en sneeuw, lopen volwassenen altijd met hun jas open, en zijn de straten en stoepen droog en brandschoon zonder aangekoekte sneeuwresten. Ik heb zelfs een keer iemand over een ‘sneeuwmat’ zien struikelen. De overvolle en zware koffers die ze mee hebben, blijken bij optillen voor het stoepje of de trap toch ineens leeg en vederlicht te zijn. Maar dat allemaal geheel terzijde.
Wat hebben kerstfilms dan wel met VIA IONOI te maken? Het gaat om rust, tijd, aandacht, luisteren, met mate, evenwicht en eenvoud.
Een van beide hoofdpersonen heeft een drukke baan in de grote stad. De ander had die vaak ook, maar heeft voor een carrièreswitch gekozen en is in een dorp gaan wonen. Om een wat rustiger leven te leiden, wat meer tijd voor anderen te hebben, om meer aandacht aan zijn kind te kunnen besteden.
De hoofdpersoon met de drukke baan kan altijd promotie maken door nog harder te werken. Dat lukt, maar de hoofdpersoon besluit uiteindelijk om die promotie niet te accepteren, zelfs de baan op te zeggen, en in het rustige dorp te gaan wonen. Ze gaat haar droom van vroeger achterna.
Iedereen reageert altijd op zijn of haar telefoon. Zitten ze middenin een goed gesprek, telefoon gaat, einde gesprek. De drukke hoofdpersoon krijgt natuurlijk de meeste telefoontjes en berichten. En er moet altijd direct opgenomen worden.
Kortom, de hoofdpersonen zijn druk, druk, druk. In het kerstdorp is het veel stiller. Men leeft er minder gehaast, waardoor er meer rust en tijd is. Er is meer aandacht voor elkaar, en het leven is eenvoudiger. Dat zorgt voor meer ruimte om te luisteren naar elkaar en naar zichzelf.
Dat weten ze ook wel, maar ze moeten eerst met de neus op de feiten gedrukt worden. Ze moeten de rust, de tijd en de aandacht van kerst ervaren om keuzes te durven maken. Ze moeten stilstaan, uit de ratrace stappen. Ze moeten weer leren luisteren naar wat hun hart ooit had ingegeven. Er komt meer evenwicht.
En zo raken we alle thema’s aan van het aanbod van VIA IONOI. Heb jij geen tijd om suffe kerstfilms te kijken, omdat je zo druk bent vlak voor kerst? Maar.
Zou jij ook …
graag je geest eens tot rust laten komen, meer willen onthaasten, maar heb je door je drukke leven geen idee hoe en wanneer je dat moet doen?
wat meer grip willen krijgen op je drukke leven?
gewoon eens niet, of in ieder geval minder, bereikbaar zijn?
willen ontdekken dat meer rust vooral ruimte schept?
Ja? Stel je dan toch eens voor dat …
je tijd voor jezelf maakt, en je je gedachten kunt laten gaan.
je meer focus hebt en je je tijd en aandacht zinvoller besteedt.
het besef van tijd verdwijnt.
Wil jij wandelend stilstaan? Ga mee met Rust & Tijd of met Aandacht & Rust.