Als je niet oplet, lig je op je snufferd
Het heeft de afgelopen nacht behoorlijk hard geregend, en ook al is het nu droog, het pad is modderig en glad: héél modderig en héél glad. Je moet goed kijken waar je je voeten neerzet: eerst even kijken, dan ook voelen hoe diep het is. Dit om te voorkomen dat je met je hele voet in de modderpoel verdwijnt, of nog erger.
—
Je moet je stokken gebruiken om je evenwicht te bewaren. Wat in eerste instantie ‘goed’ lijkt te zijn, blijkt ineens toch glibberig te worden. Kortom: je moet met grote aandacht lopen, anders glijd je uit en lig je op je neus. Bovendien ben je met een rugzak op topzwaar, is het moeilijker je evenwicht te bewaren en lig je sneller op de grond. En ik kan je uit ervaring vertellen dat het niet grappig is als je je evenwicht verliest en als een zoutzak in de modder terechtkomt.
Eén ding tegelijk
Je kunt dus niet lopen en tegelijkertijd om je heen kijken en van de prachtige omgeving genieten. Je kunt maar een ding tegelijk: naar het pad kijken en lopen, daarna stilstaan en om je heen kijken, en weer naar het pad kijken en lopen.
Op dit soort paden leer je heel snel dat je niet kunt multitasken; dus al helemaal niet lopen en ook op je telefoon kijken. En het mag duidelijk zijn: als je dat toch doet, leer je dat ook heel snel weer af.
Waarom blijven we dan wel multitasken?
Waarom kijken we in het dagelijks leven op onze telefoon, en lopen, fietsen of nog erger rijden tegelijkertijd ook auto? Waarom werken we achter de computer en nuttigen we tegelijkertijd onze lunch? Waarom vergaderen we en beantwoorden we tegelijkertijd tussendoor onze mail? Waarom zijn we het-maakt-niet-uit-wat-aan-het-doen en kijken meteen op onze telefoon bij een melding?
Omdat de gevolgen daarvan niet direct te zien zijn. We denken dat we dat wel kunnen. Dat lijkt ook lange tijd goed te gaan. Je ligt niet meteen op je snufferd. Toch is het op de langere termijn niet goed en niet gezond.
Je hebt voor geen van beide activiteiten echte aandacht
Je vluchtige aandacht, en op elke prikkel reageren, leidt tot concentratieproblemen. Je bent niet meer in staat te focussen. Dat kost niet alleen extra tijd, het vreet ook energie. Twee dingen NA elkaar doen kost écht minder tijd dan twee dingen TEGELIJKERTIJD doen. En zeg niet dat jij het wel geleerd hebt om twee dingen tegelijk te doen, of dat vrouwen dat wél kunnen. Het is gewoon niet zo!
Wil je echt rust, dan moet je aandacht hebben
Je hersenen nemen namelijk veel meer informatie waar dan ze kunnen verwerken. Om te voorkomen dat je hersenen overbelast raken, gebruiken ze aandacht om onnodig en steeds opborrelend lawaai, gebabbel, associatieve gedachten en afleiding weg te filteren. De hele dag door is ons aandachtssysteem hard aan het werk, en doet precies waarvoor het is ontworpen: reageren op prikkels.
Verspil daarom niet al je energie door niet te reageren op alle prikkels. Onze hersenen zijn slim, maar ze zijn niet opgewassen tegen de algoritmen die zijn ontworpen door bijvoorbeeld softwareontwikkelaars. Die strijd kun je niet winnen. Het is dodelijk vermoeiend en ineffectief.
Train je gedachteloosheid
Ontwikkel in plaats daarvan de vaardigheid om opmerkzaam te zijn, om je bewust te worden dat je afdwaalt. Dat gaat niet vanzelf en niet automatisch; dat moet je trainen. En dat is precies wat we bij Aandacht & Rust doen.
Bij regen moet je al je aandacht aan het wandelen besteden; verder hoef je alleen maar de ene voet voor de andere te zetten. We oefenen met aandachtig zijn. Dus niet je telefoon pakken, ook niet om foto’s te maken. Als we rusten alleen maar zitten, kijken, ruiken, voelen en luisteren. Met al je zintuigen, niet met je telefoon.