Mag het een onsje meer zijn?
Groen tapijt, een ovalen ring met een bruine steen en fresia’s: dat is het zo ongeveer wat ik me van mijn oma kan herinneren; ik was vier toen ze overleed. Hoewel ik me alleen de fresia’s herinner, zal mijn oma ongetwijfeld ook andere bloemen hebben gekocht. Ik herinner me gele fresia’s met een takje ‘asparagus plumosus’, ook wel aspergegras geheten, een wat harige plant. Om eerlijk te zijn heb ik op moeten zoeken wat de naam van dat harige gras is. Net als fresia’s zie je ze niet veel meer; voor mij zijn ze onlosmakelijk verbonden met mijn oma. Als peuter hebben zowel de fresia’s (die roken zo lekker) als het gras (dat voelde zo zacht) grote indruk op me gemaakt.
—
Mijn oma had de goede gewoonte altijd bloemen op tafel te hebben staan. Mijn moeder vertelde dat ze haar laatste geld daar nog aan zou uitgeven. Mijn moeder doet dat overigens zelf ook. Ze is slecht ter ben en komt nauwelijks meer buiten. Mijn vader daarentegen loopt nog als een kievit rond en koopt elke week bloemen voor op tafel. Zonder dat ze zich daar waarschijnlijk bewust van zijn, draagt dat uitstekend bij aan hun dagelijkse portie benodigde natuur.
Florence Williams noemt dat in haar boek ‘The Nature Fix’ de eerste trede van de Natuurpiramide. Het is een aanbevolen recept om een dosis natuur op te doen. Door middel van de piramide geeft Williams aanbevelingen voor zowel de duur als de locatie van contact met de natuur. De Natuurpiramide bestaat uit vier treden waarin je steeds meer natuur, en gelukkig ook wandelen, aan je leven toevoegt. De treden zijn als volgt.
Dagelijks de natuur dichtbij
Wekelijks een wandeling van één of enkele uren in een buitengebied
Maandelijks een tweedaagse wandeling
Jaarlijkse één of twee weken wandelen, een soort pelgrimage.
De eerste trede, de basis, is de dagelijkse natuur dichtbij. Daar kun je vrij eenvoudig zelf voor zorgen; ook als je, zoals mijn moeder, slecht ter been bent. Deze korte momenten helpen je al om stress te verminderen. Je kunt denken aan:
een bos bloemen op tafel
kamerplanten op de werkplek
blootstelling aan daglicht
een ommetje in de buurt
de vogels op je balkon horen fluiten
een huisdier aaien
Kijk eens op het moment dat je deze blog leest, nú dus, om je heen. Wat is jouw dagelijkse natuur? Waar en hoe zie je, hoor je, ruik je en voel je de natuur op dit moment? Nou? Kijk nog eens goed? Is er natuur? En vind je dat voldoende? Wat kun je doen om je dagelijkse portie natuur te verhogen? Extra planten om je heen? Vaker een ommetje? Een vetbol ophangen voor de vogels? Je thuiswerkplek verplaatsen naar het raam? Ikzelf ga zo na het eten van mijn bammetje naar buiten voor mijn dagelijkse ommetje. Zo probeer ik in deze donkere wintermaanden voldoende daglicht te krijgen, ga ik ook op zoek naar natuurfrutsels om op het bord met kaarsen te kunnen leggen, en wandel ik tegelijkertijd mijn beste gedachten binnen.
Wat ga jij zo doen om je dagelijkse dosis natuur te verhogen?